سفری به سوی بهشت

توضیحات

بهشت سرای جاودانگی و آسایش است. هیچ‌یک از نقایص زندگی دنیا در بهشتِ آخرت وجود ندارد؛
نه گرمی هست نه سردی، نه خستگی هست و نه رنج‌کشی، نه پیری هست و نه کهنسالی، نه ناراحتی هست و نه اندوهی. کمترین جای بهشت از دنیا و هر آنچه در آن است، بهتر است.
اما آتش دوزخ، نه یک آتش که آتش‌های برافروخته و سوزشی روزافزون و فغانی وحشتناک و سرزنشی خوف‌انگیز است.
همین که مرفه‌ترین فرد دنیا را یک بار در آن فرو می‌برند، به یکباره همهٔ خوشی و نعمت‌هایی را که در حیات دنیا دیده است، فراموش می‌کند!
ابن قیم -که خدا او را رحمت کند- جنبهٔ تابناکش«حادی الارواح الی بلاد الافراح» ضمن ترغیب به کسب پاداش خدا، فقط به توصیف بهشت پرداخته و راه را برای دیگران باز گذاشته تا در زمینهٔ ترهیب و کیفر و توصیف جهنم، قلم‌فرسایی کنند.
این کتاب زیبا و خواندنی او شامل هفتاد باب است.
او همهٔ آیات و احادیث مربوط به بهشت را به ضمیمهٔ نوعِ حکمی که از آن‌ها استنباط می‌شود، ذکر نموده است.
در این‌ میان، خوانندهٔ مسلمان؛ که باب‌ها و موضوعات کتاب را از صافی اندیشه‌اش عبور می‌دهد. به این نتیجه می‌رسد که این توصیف، تقریبی است؛ زیرا با مفهوم زبان انسانی و محدود خواص ما که فنا پذیرند، مرتبط است.
فایدهٔ این ترغیب نه‌تنها بر ورود مؤمن به بهشت خدا، در روز آخرت، خلاصه نمی‌شود. بلکه شامل حیات دنیا می‌شود و دنیایش به بهشتی پهناور تبدیل می‌گردد.
مؤمن در این بهشت (دنیایی) آرامش را در کسب خشنودی خداوند متعال و سعادت را در نزدیک شدن به بارگاه رحمتش می‌یابد، درحالیکه، از نظر جسمی سالم و تندرست است و مشکل خانوادگی و مالی ندارد.