نقد بسط تجربه نبوی دکتر سروش

توضیحات

دکتر عبدالکریم سروش، می‌پندارد که دین اسلام مانند حوادث و رویدادهای تاریخی؛ محکوم به ظروف و شرایط محیط خود می‌باشد. پس هرگاه آن ظروف و شرایط تغییر کرد، آن هم به حکم این‌که تابع قوانینی تاریخی حکم‌فرما بر حوادث تاریخ است، صلاحیت و شایستگی زمانی و مکانی خود را از دست می‌دهد، بنابراین پس وحی الهی (اسلام) از یک جهت برای پاسخ‌گویی به شرایط خود پدیدار گردیده‌است و از طرف دیگر دستاورهای آن انعکاس و بازتابی برای محیط عربی که در آن پدید آمده و ظاهر شده‌است و به تأکید این دستاوردها گاهی متضمن مضامین و معانی موقتی و زوال پذیر و گاهی نیز متضمن مضامین دائمی است.
پس تفصیل آن چیست؟
حقیقت این پندارها چیست؟
آیا در حقیقت، دین اسلام نتایج زاده‌ی محیط عربی خود می‌باشد؟!…